بازدید دیروز : 9
کل بازدید : 40257
کل یادداشتها ها : 24
دوشنبه بیست و پنجم شوال (11شهریور ماه 1392) سالروز شهادت مظلومانه و جانسوز رهبر و رئیس مکتب تشیع حضرت امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد.
السلام علیک یا صادق آل محمد
یا اَبا عَبْدِ اللّهِ یا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الصّادِقُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ،
اى ابا عبد اللّه،اى جعفر بن محمّدا، اى صادق،اى فرزند رسول خدا،اى حجّت خدا بر بندگان،اى آقا و مولاى ما،به تو روى آوردیم و تو را واسطه قرار دادیم و به سوى خدا به تو توسّل جستیم و تو را پیش روى حاجاتمان نهادیم،اى آبرومند نزد خدا، براى ما نزد خدا شفاعت کن.
------------------------------------------
شهادت امام صادق-ع:
شبانه دشمنانم چون رسیدن/
غریبیم چو در کاشانه دیدن
میان کوچه با پای برهنه/
مرا هم مثل جدم میکشیدن
حضرت امام جعفر صادق(ع) پیشوای ششم مسلمانان، در این روز(25شوال) به دست خلیفه ی عباسی، منصور دوانیقی مسموم و در مدینه به شهادت رسید. امام صادق(ع) به شیخ الائمه نیز معروف است زیرا عمر ایشان از تمامی ائمه اطهار(ع) طولانی تر است. حضرت را در قبرستان بقیع در کنار پدر، جدّ و امام حسن مجتبی(ع) دفن کردند.
آن امام به هنگام شهادت شصت و پنج سال داشته و مدت سی و چهار سال از امامت حضرتش می گذشت.
------------------------------------------
کوچه های مدینه دوباره یک غریب دیده/
یکی رو پای برهنه روی خاک ها کشیده
دوباره عمامه از سر یه مظلوم افتاده/
کوچه این منظره رو یه بار دیگه هم دیده
یه بار دیگه به آشیونه ای آتیش زدن/
طمع سوختن و دوباره در خانه چشیده
کجاست اون خانه ای که مردم شهر سوزوندنش/
کجاست آن بانوی غم دیده و قامت خمیده
صدا ناله میاد یکی میگه وای مادرم/
زیر دست و پاها گل، به خاک و خون ها تپیده
هرکسی تو مدینه جون بده با غربت و غم/
میبینه یه قد کمون لحظه آخر رسیده
------------------------------------------
قال الصادق علیه السلام:
مَنْ شکّ فی کُفْر أعْدائنا و الظّالمین لنا فهو کافر.
کسی که در کافر بودن دشمنان و ستم کنندگان به ماشک کند خودش نیز کافر است.
بحارالانوار ج8 ص336
***
امام صادق علیه السلام:
لا تدع النفس و هواها فان هواها رداها.
نفس خویش را با خواهشهاى گوناگونش آزاد مگذار، زیرا تمایلات آزاد نابجا ، موجب هلاکت و سقوط او خواهد شد.
***
امام صادق علیه السلام:
اِنَّ شَفاعَتَنَا لاتَنالُ مَستَخِفّاَ بِالصَّلاةِ.
شفاعت ما به کسی که نماز راکوچک بشمارد نمی رسد.
***
------------------------------------------
متن شهادت و غریبی آخرین مسافر مدینه:
بغضِ غریبی گلوی عالم را می‌فشارد و سنگینی داغی جان سوز بر قلب زمین زخم می‌زند.
ملائک، کوچه پس کوچه‌های مدینه را در پیِ مرد بی‌نظیری می‌گردند که محضرِ مبارکش، منبع فیض آسمانی بود؛
اما چه سود که اینک خوشه‌های زهرآگینِ کینه منصور، قلب سپیدش را هزار پاره کرده است.
به ستاره‌ها بگویید دیگر ماه صادقانه‌شان طلوع نخواهد کرد!
شب های تیره آرام بگیرد که دیگر مأمورین سیاه‌دلِ عباسی، از دیوارهایِ خانه ی ولایت بالا نمی‌روند و جانشینِ خدا را از سجاده نماز، با سر و پای برهنه به دربارِ جور نمی‌برند!
بار دیگر امامی در سوگِ پدر شهیدش می‌نشیند و لحظه‌های تلخِ وداع آن دو، بر شانه‌های تاریخ هجوم می آ‌ورد.
ثانیه‌های واپسین است...
تمام فرزندان و نزدیکانِ امام صادق(ع) گرداگرد بسترش حلقه زده‌اند. امام برای آخرین بار چشم می‌گشاید.
تن رنجورش، برای همراهی ملائک بی‌تاب است؛
اینک ...
چگونه شیعه به رئیس مذهب خود مباهات نکند؛ حال آنکه وسعت این مکتب الهی، شرق و غرب عالم را در زیر پرچم حقانیت خود گرد آورده است.
امشب، موسی بن جعفر(ع) بر بالین پدر، سر بر خاک یتیمی می‌نهد و شال سیاه عزا بر گردن شاگردان «مکتب جعفری» حلقه می‌زند.
کوچه‌های مدینه داغدارند و بقیع، چشم انتظار آخرین مسافر خویش است.
------------------------------------------
«بس که از سوز دل پروانه گریانم چو شمع /
اشک میریزد سحر هر شب به دامانم چو شمع
آه ای بخت سیه بگذار یک شب تا سحر/
بر فراز دوست شمعی بر فروزانم چو شمع»
شهادت ششمین امام شیعیان، رئیس مکتب شیعه و نخستین پایه گذار عرفان در اسلام، حضرت امام صادق علیهالسلام را تسلیت میگوییم
با توجه به راهنمایی های زیر مشخص کنید که هررنگ در کدام خانه از جدول قرار دارد؟
راهنمایی:
1. زرد و نارنجی مجاورند در حالی که قرمز و مشکی مجاور نیستند.
2. خانه ی شماره 3 یکی ازاین رنگ هاست: سفید، سبز، قرمز. خانه ی شماره 5 رنگ آبی است.
3. بنفش و نارنجی در یک ستون هستند در حالی که زرد ومشکی همانند سبز و آبی دریک ستون نیستند.
4. شماره ی خانه های سفید و صورتی متوالی است ولی خانه های مجاور نیستند.
5. اختلاف شماره ی خانه های قرمز و زرد کمتر از 3 است. اختلاف شماره ی خانه های سفید و آبی بیشتر از 3 نیست. همچنین اختلاف شماره ی خانه های قرمز و آبی بیشتراز 2 است.
6. سبز که مجاور صورتی است در خانه ای با شماره ی فرد قرار گرفته است. قرمز و زرد در یک ردیف قرار ندارند.
7. شماره ی خانه با رنگ آبی از سبز بیشتر است.
|
8 |
3 |
5 |
|
9 |
7 |
6 |
|
2 |
1 |
4 |
مصرف زکات مال و زکات فطره در این مورد مانعی نداره ولی مصرف کفاره روزه و سهم امام و مظالم در این مورد جایز نیست و مجزی نمی باشد.
آیت الله العظمی فاضل لنکرانی
کفاره باید جنس مانند گندم و جو باشد و دادن پول مجزی نیست ولی در فطره ، مکلف اختیار دارد که جنس بدهد یا قیمت آن را، لکن هریک از کفاره و فطره هم شرایطی دارد که با توجه به آن شرایط باید مکلف، آن را به شخص فقیر بدهد.
آیت االه العظمی صافی گلپایگانی
در فرض سوال ، گرفتن فطریه مانعی ندارد ولی کفاره به طوری که در رساله های و کتب فقهیه آمده، بید به مصرف برسد.
آیت الله العظمی نوری همدانی
اشکال ندارد.
آیت الله العظمی مظاهری
صرف کردن فطریه ، کفاره روزه و ردمظالم ، طبق شرایط آنها برای این کار اشکالی ندارد.
آیت الله العظمی مکارم شیرازی
به نام او که تنها او حق است
اینکه باید به فردا فکر کرد درسته، ولی بماند...
اینکه چرا وقتی از فردامون خبر نداریم، حرص مال دنیا رو می زنیم ، البته بعضیامون ، بماند...
اینکه زندگی قشنگه و خدایی که همه قبولش داریم این همه نعمت داده، تا روزگاری رو که رو زمینیم سخت نگذره بماند...
اینکه خیلیامون سفره هامون پر از برکته، واسه همین با اسمش شروع می کنیم و با شکرش تموم ، بماند...
ولی خودمونیم ... زندگی برا بعضیا سخته.
راه دور نریم. بعضیای دور و برمونو میگم؛ اونایی که تنبلن و چشمشون به دست این و اونه و بدون حرکت برکت میخوان، بماند....
اونایی رو میگم که زورشونو برای نون حلال میزنن، ولی زورشون خیلی به زور زمونه نمی چربه.
من وتو می دونیم همه از خاکیم، خاک سرزمینمونم پر از مِهره، پس بماند....
اگه بدونیم یه جایی، یه کسی، یه دردی داره ، همه مون یا علی رو از بچگی یاد گرفتیم، اونم مدد میکنه پس بماند....
سفره تون پر برکت؛ فقط یه آمین ازتون میخوام که هیچ سفره ای بی نعمت نمونه.
حالا با یاعلی تو یا یا علی من.
یا علی
انصاف
این واژه به معنای « داد دادن، عدل کردن، حق دادن، راستی کردن، صداقت نمودن، عدل، داد، عدالت، راستی و صداقت » آمده است.
امام علی (علیه السّلام) می فرماید : « اَلعَدلُ الاِنصَافُ وَ الاِحسَانُ التَّفَضُّلُ : عدل همان انصاف است و احسان به معنای تفضل ( عطیه و بخشش زیاد ) است.»
مساوات
« مساوات به معنای برابری، یکسانی، تساوی، برابر شدن، برابر بودن لفظ و معنی و کلام، عدالت کردن، برابری سکنه ی یک کشور از لحاظ حقوق و تکالیف بدون توجه به جنس و صغر و کبر و نژاد و مذهب و زبان و عقاید و تابعیت است.»
گاهی عدالت همان مساوات است و در شکل تقسیم علی السویه تحقق می یابد. اما همیشه چنین نیست. « گاهی عدالت با مساوات اشتباه می شود و گمان می رود معنی عدالت آن است که رعایت مساوات شود، درحالیکه چنین نیست. در عدالت هرگز مساوات شرط نیست، بلکه استحقاق ها و اولویت ها باید در نظر گرفته شود. فی المثل عدالت در میان شاگردان یک کلاس این نیست که به همه ی آن ها نمره ی مساوی دهند ؛ و عدالت در میان دو کارگر این نیست که هردو مزد مساوی دریافت دارند، بلکه عدالت به این است که هر شاگردی به اندازه ی معلومات و لیاقتش، و هر کارگری به اندازه ی کار و فعالیتش « نمره» یا « مزد» دریافت دارد.
در عالم طبیعت نیز عدالت به همین معنی است که هر موجودی به میزان حق و استعداد و لیاقت خود سهمی دریافت می دارد.»
قسط
قسط در لغت به معنای : « عدل و داد، بهره از هرچیزی، حصه، نصیب، مکیال، عادل، دادگر آمده است.»
قرآن کریم در موارد متعدد از واژه ی قسط استفاده کرده است و خداوند به برپا داشتن قسط فرمان داده است : « قُل أَمَرَ رَبِّی بِالقِسطِ... »
همچنین می فرماید که برپا دارندگان قسط را دوست دارم : « وَ اَقسِطُوا اِنَّ اللهَ یُحِبُّ المُقسِطِینَ : قسط به پا دارید، به درستی که خدا کسانی را که قسط را برپا می دارند دوست دارد.»
اما لازم به ذکر است که قسط و عدل هرگاه جداگانه به کار رفتند می توانند مفهومی مشابه داشته باشند، و زمانی که در کنار هم قرار گیرند می توانند مفاهیمی جداگانه داشته باشند. این قاعده، یک قاعده ی منطقی است که به این شکل مطرح می شود : اِذَا اِجتَمَعَا اِفتَرَقَا، وَ اِذَا اِفتَرَقَا اِجتَمَعَا، مانند حدیث زیر : «یُملَأُ الارضُ قِسطاً وَ عَدلاً کَمَا مُلِئَت ظُلماً وَ جَوراً : زمین از عدل و داد پر می شود آن گونه که از ظلم و جور پر شده بود.»
« در روایت فوق عدل و قسط در برابر هم قرار گرفته اند، همان گونه که جور و ظلم در برابر یکدیگرند. در بیان تفاوت این دو ممکن است بگویند قسط به معنای تقسیم عادلانه و نقطه مقابل آن تبعیض است. بنابراین قسط آن است که حق هرکس به او برسد و به دیگری داده نشود، ولی عدالت در مقابل جور و تجاوز به حقوق دیگران است، یعنی فردی حق دیگری را غصب می کند و برای خود بر می دارد. به این ترتیب عدالت کامل در جامعه ی انسانی زمانی برقرار می شود که کسی به حقوق دیگری تجاوز نکند و حق کسی را به دیگری ندهد.
این احتمال نیز هست که عدل مفهومی گسترده تر از « قسط » دارد، زیرا قسط در باره ی تقسیم گفته می شود، ولی عدل هم در مورد آن و هم در موارد دیگر به کار می رود.»
شایان ذکر است قَسَطَ –ُِ قِسطاً به معنی عدل است و قَسَطَ –ِ قَسطاً به معنی ستم کردن و انحراف از حق است.
ظلم
راغب اصفهانی در باره ی واژه ی ظلم گفته است :
« الظُّلمُ عِندَ اَهلِ اللُغَه وَ کِثیرٍ مِنَ العُلَمَاءِ : وَضعُ الشَیءِ فِی غَیرِ مَوضِعِهِ المُختَصِّ بِهِ ؛ اِمَّا بِنُقصَانٍ أو بِزِیَادَه ؛ وَ اِمَّا بِعُدُولٍ عَن وَقتِهِ اَو مَکانِهِ : ظلم در نزد اهل لغت و بسیاری از علماء عبارت است از گذاشتن چیزی در غیر جای مخصوص آن یا با کم و زیاد کردن آن و یا عدول از وقت یا مکان آن.»
« در قرآن کریم دویست و نود بار، ماده ی ظلم در شکلهای مختلف و در موارد گوناگون مورد تقبیح قرار گرفته، و حتی ظلم به خویش محکوم شناخته شده است، و چهل و یک بار این صفت ناپسند با قاطعیت تمام از آفریدگار جهان نفی شده است.»
ظلم در روایات بسیار مورد مذمّت واقع شده است، امام علی (علیه السّلام) می فرماید :
« الظُّلمُ اُمُّ الرَّذَایِلِ : ظلم مادر تمام پستی ها و زشتی هاست.»
در سخنی دیگر می فرماید : « اِیَّاکَ و الظُّلمَ فَاِنَّهُ اکبرُ المَعَاصِی : از ظلم بپرهیز که بزرگترین گناه است.»
همچنین در قرآن کریم بیان شده است که ستمگر در روز قیامت حسرت می خورد :
« یَومَ یَعضُّ الظَّالِمُ عَلَی یَدَیهِ... : در روز قیامت ستمگر پشت دست حسرت به دندان می گزد... »
و نیز قرآن کریم از عذابی که برای ستمگران مهیا شده سخن می گوید و بیان می دارد که عذرخواهی ستمگران سودی برایشان ندارد و دچار لعنت خداوند می شوند.
سخن در مورد ظلم بسیار زیاد است که در این مقال به همین مقدار بسنده می شود.
جود
در سخنی از علی (علیه السّلام) عدالت با جود مقایسه شده است که به صورت زیر است :
« وَ سُئِلَ عَلَیهِ السّلام : اَیُّهُمَا اَفضَلُ : العدلُ اَوِ الجُودُ ؟ فَقَالَ علیه السّلام : العَدَلُ یَضَعُ الاُمُورَ مَوَاضِعَهَا، وَ الجودُ یُخرِجُهَا مِن جِهَتِهَا، وَ العَدلُ سَائِس عامّ، وَ الجُوُد عَارِض خَاصّ، فَالعَدلُ اَشرَفُهُما وَ اَفضَلُهُما : از امام علی (علیه السّلام) سؤال شد : عدل یا بخشش، کدام برتر است ؟ حضرت فرمود : عدالت هرچیزی را در جای خود می نهد، در حالی که بخشش آن را از جای خود خارج می سازد. عدالت تدبیر عمومی مردم است، در حالی که بخشش، گروه خاصّی را شامل است، پس عدالت شریف تر و برتر است.»
شجاعت
برتری عدل بر شجاعت در حدیث زیر بیان شده است امام علی (علیه السّلام) می فرماید :
« العَدلُ اَفضَلُ مِنَ الشَّجَاعَه لِاَنَّ النَّاسَ لَوِ استَعمَلُواالعَدلَ عُموماً فِی جَمیعِهِم لَاستَغنُوا عَنِ الشَّجَاعَه : عدل برتر از شجاعت است ؛ زیرا اگر مردم عدل را در همه ی امور رعایت کنند از شجاعت بی نیاز خواهند بود.»
عبادت
اهمیت عدالت در سخن دیگری از حضرت علی (علیه السّلام) چنین بیان شده است :
« عَدلُ سَاعَه خیر مِن عِبَادَه سَبعِینَ سَنَه قیامِ لَیلِها و صِیَامِ نَهَارِهَا : یک ساعت اجرای عدالت بهتر و با ارزش تر از عبادت هفتاد ساله ای است که همراه شب زنده داری و روزه داری ایام آن باشد.»
امر به معروف و نهی از منکر
در سخن زیر از امام علی (علیه السّلام) عدالت خواهی و بیان سخن عدل در پیشگاه حاکم ظالم با امر به معروف و نهی از منکر مقایسه شده است :
« وَ مَا اَعمَالُ البِرِّ کَُُّلُّهَا وَ الجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ عِندَ الاَمرِ بِالمَعرُوفِ وَ النَهیِ عَنِ المُنکَرِ اِلَّا کَنَفثَهٍ فِی بَحرٍ لُجِّیٍّ. وَ اِنَّ الامرَ بِالمَعرُوفِ وَ النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لایُقَرَّبَانِ مِن اَجَلٍ وَ لا یَنقُصَانِ مَن رِزقٍ، وَ اَفضَلُ مِن ذَلَکَ کلِهِ کَلِمَهُ عَدلٍ عِندَ اِمامٍ جَائِرٍ : و تمام کارهای نیکو و جهاد در راه خدا، برابر امر به معروف و نهی از منکر چونان قطره ای (آب دهان) بر دریای موّاج و پهناور است و همانا امر به معروف و نهی از منکر نه اجلی را نزدیک می کنند و نه از مقدار روزی می کاهند، و از همه ی اینها برتر سخن حق در پیش روی حاکمی ستمکار است.»
طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ
