حَیَ عَلیَ العَزاء حَیَّ عَلی البُکاء فی ماتَم الحُسَین
عاشقان عاشورایی فرا رسیدن ماه جان سپاری در زیر پرچم یا لثارات الحسین تسلیت باد.
السلام علیک یا ثارالله و ابن ثاره
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
سلام بر تو اى ابا عبداللّه و بر روانهائى که فرود آمدند به آستانت ، بر تو از جانب من سلام خدا باد همیشه تا من زنده ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد این زیارت را خداوند آخرین بار زیارت من از شما سلام بر حسین و بر على بن الحسین و بر فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین
----------------------------------------------------------------
قال الرضا علیه السلام:
یا ابن شبیب! ان کنت باکیا لشی ء فابک للحسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام فانه ذبح کما یذبح الکبش.
امام رضا علیه السلام به «ریان بن شبیب» فرمود: ای پسر شبیب! اگر بر چیزی گریه می کنی، بر حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام گریه کن، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند .بحار الانوار، ج 44، ص 286
----------------------------------------------------------------
محرمی دیگر از راه می رسد و بهار اشک دیگری بر عاشقان ولایت، که در آن غبار از جان های خسته خویش زدایند و وجودشان را به عطر حسینی معطر کنند.
محرمی که با نام حسین پیوند خورده و با آمدنش فکرها و دل ها متوجه روزی می شود که بزرگ ترین روزهای مصیبت است.
اشک ها در غم برترین انسان های عالم جاری می شوند. وقتی که فرشتگان آسمانی بر حسین گریانند و پریان و پرندگان در زمین و هوا بر او نوحه گرند؛ آیا نباید انسان ها با این آفریدگان هم نوایی کنند و با یادآوری آن چه بر خاندان ولایت گذشت، گریه و نوحه ای همیشگی داشته باشند؟!
آسمان بر او گریسته است، چشم آسمان چهل روز در عزای حسین گریان بود، آیا سزاست چشم زمینیان بر مصیبت او گریان نشود؟! در حالی که قرن ها پیش از ولادتش، انبیای الهی چون آدم و نوح و ابراهیم مصیبت های او را می شنوند و بر مظلومیتش اشک می ریزند.
در حالی که جدش رسول خدا(ص) اعضا و جوارح او را که همان محل فرود آمدن شمشیرهاست، می بوسد و در غربت فرزندش گریه می کند.
در حالی که پدرش امیرمؤمنان (ع) در کنار شطّ فرات می ایستد و مصائب فرزندش را بر ابن عباس بازگو می کند و چنان بر او می گرید که محاسنش تر می شود و اشک بر سینه مبارکش می ریزد. آن گاه که مادرش زهرا(س) قبل از ولادتش بر او محزون و غمگین می شود و برای میوه دلش اشک می ریزد.
در حالی که برادرش حسن(ع) در حالی که در اثر سمّ در بستر شهادت قرار گرفته، او را بغل می کند و با خبر دادن از مصائب روز عاشورا بر او گریه می کند.
و آن گاه که امام زمان(عج) خود را نوحه خوان همیشگی و گریه کننده هر شب و روز مصیبت های جد بزرگوارشان می داند و گریه کردن بر او را تا آن جا که به جای اشک، خون از دیده ببارد، وظیفه خود می داند.
از آن واقعه قرن ها می گذرد؛ اما شعله عشق حسینی هم چنان در دل ها فروزان است؛ چرا که به فرموده پیامبر(ص) «از شهادت حسین(ع) حرارتی در قلب های مؤمنان است که هرگز به سردی نمی گراید».
در حالی که امام سجاد(ع) عمری را با یاد کربلا می گذراند و هیچ آبی را جز با اشک ریزان بر مصائب پدر گرامی اش نمی نوشد.
در حالی که امام صادق و امام کاظم(ع) در ایام محرم غرق در ماتم و گریه می شوند و لبخند از لبانشان محو می گردد و خودشان روضه خوان جد غریبشان می شوند.
در حالی که امام رضا(ع) غمنامه خویش را در عزای جد بزرگوارشان می سراید و یادآوری روز عاشورا را مایه مجروح گشتن پلک ها و ریزان شدن سیل اشک های خود می شمارد.
و آن گاه که امام زمان(عج) خود را نوحه خوان همیشگی و گریه کننده هر شب و روز مصیبت های جد بزرگوارشان می داند و گریه کردن بر او را تا آن جا که به جای اشک، خون از دیده ببارد، وظیفه خود می داند.
از آن واقعه قرن ها می گذرد؛ اما شعله عشق حسینی هم چنان در دل ها فروزان است؛ چرا که به فرموده پیامبر(ص) «از شهادت حسین(ع) حرارتی در قلب های مؤمنان است که هرگز به سردی نمی گراید».
آری! این عشق و شور حسینی که هرساله با آمدن محرم به اوج خود می رسد، ودیعه ای است از سوی خداوند در دل های مؤمنان.
----------------------------------------------------------------
شعر محرم:
هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست
خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست
پریده رنگ ز رخسار احمد و حیدر شراره ی دل زهرا، صدای وا ولداست
سرشک دیده ی زهرا، روان ز قلب افق قد خمیده ی زینب، هلال ماه عزاست
قسم به جان حسین ای هلال خون برگرَد که در تو زخم علمدار کربلا پیداست
بگو فرات نجوشد که آب تشنه لبان در این طلیعه ی خون اشک دیده ی سقاست
بگو به لاله نروید که چند روز دگر ورق ورق به روی خاک، لاله ی لیلاست
بگو به مهر نتابد که راس پاک حسین فراز نیزه چو خورشید روز عاشوراست
ز گوش دخترکی خون روان بود گویا که گوشواره ی او یادگاری زهراست
حسین بود خدایی، خدا حسینی بود از آن زمان که جهان وجود را آراست
سرشک دیده ی میثم هماره جاری باد که اشک دائم او وقف سیدالشهداست
سازگار
----------------------------------------------------------------
حی علی العزاء ، که ماه محرم است/
ماه عزای اشرف اولاد آدم است
فرا رسیدن ماه محرّم الحرام و ایام عزای حسینی بر شما تسلیت باد.
?
اعمال و آداب باطنی
1- دید توحیدی داشتن به عاشورا
- تمامی عاشورا چیزی نیست جز جلوه مشیت پروردگار
2- برخورد حداقل عارفانه به کربلا و دوری از نگاه تاجرانه
3- حضور در ملکوت عاشورا
- برای اطلاع از این امر می توانید به cd های مربوط مراجعه فرمائید.
4- عبرت گیری و معرفت یابی از آن
- باید بیشتر با شعور باشد ، نه اکتفاء کردن به شور و احساسات
- با هدفدار کردن محبتها
5- هم هدف شدن با امام و یاران حضرت به واسطه
- جامعیت گرائی
- دوری از تماشاچی بودن
6- دوری از هرگونه جمع زدگی برای عبرت آموزی از کربلا
7- بروز غیرت در ظهور تولی و تبری حسینی
8- تداوم و استمرار و پایداری
9- اخلاص و دوری از هرگونه ریا ، چشم و هم چشمی و ....
10- رعایت حدود و مرزهای عاشورائی
- هیچکس را باحضرت اباعبدالله علیه السلام و یاران منحصر به فرد آنحضرت قیاس نکردن و نسنجیدن
11- ترجیح امام بر تمام امور و زوایای زندگی
12- مراقبه ویژه عاشورائی
- دوری کردن از هر چیزی که انسان را ازحضرت اباعبدالله علیه السلام دور کند
13- عزادار بودن نه اینکه وانمود به عزا کردن
- اهل معرفت گفته اند
o مثل مادری باشید که بچه اش را از دست داده است
o افسوس خوردن در اینکه توفیق حضور در آنجا برای جانبازی نداشته است.( یا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فافوزَ فَوزاً عَظیماً)
- احساس کنید عزیزترین فرد زندگی خود را از دست داده اید مانند حضرت زینب سلام الله علیها
14- موجبات فراهم کردن اتصالات ولائی با امام عصر ارواحنا له الفداه
- البته این امر با اعلام تسلیم بودن خود موجبات آن فراهم میشود
بسم الـله الـرحمن الـرحیم
مـروری بـر مـراقـبات مـاه مــحـــرّم الـحـرام
با توجه به اینکه عاشورا در این ماه به وقوع پیوسته است و عاشورا یک حقیقت ازلی بوده که تا ابد جریان خواهد داشت که:
- از ازل جلوه داشته و طراح آن ذات اقدس الهی بوده است
- با انبیاء استمرار داشته و توسط رسول اکرم صلی الله و علیه و آله ابلاغ شده است
- با امام حسین علیه السلام ظهور ناسوتی می یابد
- با حضرت زینب کبری سلام الله علیها تبدیل به فرهنگ شده و جهانگیر می یابد
- با امام سجاد علیه السلام عاطفه انگیزی شد و پیوند قلبی یافت ، و به واسطه امام باقر و امام صادق علیهما السلام سازماندهی
شد و تشکیلات گرفت ، امام رضا علیه السلام آن را تحکیم بخشیده و ابدی کرد، و با امام زمان حقایق و اسرار آن ظهور می یابد.
اعمال این ماه دارای دو بعد میباشد. و برای بهره وری از جلوه ربوبی عاشورائی باید آداب ظاهری و آداب باطنی آن را به اندازه توان و ظرفیت رعایت کرد.
??آداب و اعمال ظاهری
1- غسل روز اول محرم که آثار ولائی دارد
- البته غسل برای زیارت مخصوصاً روز عاشورا از لوازم تربیتی آن است
2- توبه : که برای طهارت باطن و رفع جمود عین اثر دارد
- برای شرکت در مجالسی که حضرت زهرا سلام الله علیها حضور دارد ، پاکیزه بودن باطن از آداب الهی آن است.
- یکشنبه قبل از محرم یا در محرم بعداز نماز عصر با اعمال خاص آن
- مخصوصاً برای کسانی که جمود عین دارند بسیار کارساز است.
3- روزه 9 روز اول محرم
- بویژه روز اول آن که حضرت زکریا برای بچه دار شدن گرفت
- اهل معرفت گفته اند ، روزه این روز برای اصلاح و طهارت باطن و عاقبت به خیر شدن نسل اثر دارد
- روزه روز عاشورا کراهت شدید دارد که :
o اهل سنت بنا بر بدعت بنی امیه روزه میگیرند
o بهتر است بدون نیت روزه ، از خوردن بویژه آشامیدن، تاحد امکان پرهیز کرد
4- دائم الوضو بودن به ویژه به هنگام حضور در مجالس و مراسم
5- خواندن زیارت عاشورا
- در دهه اول محرم
o به طور مستمر که بهتر است بعداز نماز صبح باشد .
o شایسته است حداقل بطورمتوسط قرائت شود یعنی با
§ غسل
§ صد بند متوسط
§ نماز زیارت
§ دعای علقمه
o اهل معرفت آنرا با شرایط زیارت انجام میدادند مثل :
§ درک حضور در حرم
§ با غسل و وضو
§ رعایت قبله
§ رعایت پوشش مناسب
§ طریق نشستن و ایستادن (بویژه ایستادن در هنگام سلام )
6- زیارت حضرت عبدالعظیم الحسنی
- بنا بر روایات زیارت امام حسین علیه السلام در حد واجب اعلام شده است
- لذا زیارت آنحضرت در حد تیممی است برای زیارت کربلا (در این ده روزحداقل یکبار)
7- حالت عزا به خانه و محل کسب دادن
- برای این امر شایسته است که :
o نصب کتیبه های عاشورائی
o مقداری سیاهی در خانه
o پرچم عزا بر سر در خانه
- این امر
o رضایت حضرت صدیقه و امام عصر علیهما السلام را فراهم می آورد
o محل کسب و خانه را به جهت حضور ملائک ، ملکوتی میکند
8- تشکیل و شرکت در مجالس روضه
- این مجالس
o شایسته است در جهت ارتقاء معرفت باشد.
o باید به دور از ریا و چشم و هم چشمی انجام گیرد.
o برای کودکان آثار تربیتی الهی خاص بیشتری دارد.
o از نظر حضرت صدیقه علیها السلام به دور نیست .
o حضور مخدرات باید بارعایت شرع باشد.
9- انفاق و احسان و تفدیه
- اهل معرفت بنابر روایات گفته اند که هر چه بدهی می گیری
10- اجتناب از امور شادی آور و مفرح بویژه در دهه اول
- لازم است برای اظهار ارادت و محبت و مودت حقیقی انسان دوری کند در
o شیرینی که معمولاً مخصوص مجالس جشن است
o البسه ویژه شادی
o تعطیل مجالس و محافل شادی ، مثل شب نشینی های شب یلدا
o عدم استفاده از تخمه و آجیل
11- اهتمام بیشتر به گریه و سعی در رفع جمود عین
- در روایات گریه سفارش شده است نه سینه زدن و زنجیر زدن
12- نوشیدن و نوشانیدن آب به یاد عطش امام
13- تعظیم مجالس روضه و جلوگیری از امور بدعت و خرافه در آن
14- رعایت ادب محرم برای احترام به عزادار عالم حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداه
